sábado, 2 de junio de 2012

Historia lana


Tobillaseko San Roman monasterioa







Sarrera
Lan honetan, Gaubea haranean, Tobillas deitzen herri txikian dagoen San Roman elizari buruz hitz egingo dut. Eliz hontako arkitekturaz eta historiaz, hitz egingo dut.
Eliz txiki eta soil hau aukeratu dut niretzat eliz hau oso polita delako, nire herritik kilometro batera dagoelako eta hara askotan joan naizelako, askotan ikusi dut eta oso interesgaria iruditzen zait herri txiki honetan eliz erromaniko bat egotea Tobillas ez delako herri boteretzua ezta inportantea, txiki-txikia da.  
Monasterioa
San Roman eliza Tobillasen dago, Araban dagoen 20 biztanleko herri txiki-txiki batean. Eliza oso soila da eta herriko eliz normal bat dirudi, baina ez da horrela, bere garaiko monasteriorik inportanteenetakoak ziren.
Eliza 822. urtean eraiki zen, monasterio bat bezala, estilo erromanikoan. Arabako eliz zaharrena bezala zentzuduna dago. Baina duela urte gutxi batzuk harte herriko eliz normal bezala erabiltzen zuten.
Elizaren narriaduragaik Arabako Foru Aldundiko Ondare-artikulua eraitsi nahi zuten, eliza oso zaharra zegoelako, baina bere arkitektuek aztarna batzuk ikusi zuten eta horregatik ez zuten bota zaharberritu zuten baizik. Horregatik, Euskal Herriko Unibertsitateko guneko arduradunak elizaren garrantzia baieztatu zuten. Beraz, arkeologia lanak egiten hasi zuten.
Faseak                                                                                       
            Arkeologia lanetan zenbat fase bereizi egin zuten: Prerromanikoa I (882. urtean), Prerromaikoa II (939. urtean), Romanikoa (XII. mendea), XIII-XVI. mendeak, XVI-XVII. mendeak, XVII-XVIII. Mendeak eta XIX. mendea. 
            882. urtean Avito abatea, eraiki zuen monasterioa, persona oso diruduna eta bera pertsona diruduna zela ikusi dugu, elizaren harriak kalitate handikoak zirelako, diru asko balio zutenak. Arkitekturatik ikusita mende honetan bakarrik geratzen da absidea, aurrealde zuzenarekin, goiko erdialdea tobako silare txiki batzuekin konposatua dago, ere denbora horretan tobako ganga batzuk zeuden baina orain galdu egin dira, Tobillasen gertu dauden eliz batzuetan agertzen dena, ekialdean, saetera polit-polit bat dago.
            939. urtean Vigila presbiteroa berritu zuen, Vela familia aberatsaren seme bat. Garai honetan absidea mantendu egin zen, baina nabea berregin zuten sileriaz konposatutako lanabes batekin, kalitate handikoak. Eraikin hau egoalderantz orekatutako bi ate zeukan, baina hauek ez dira kontzerbatu; ere egoalderantz bi lehio zeuden, bat saetera estu baten formakoak eta bestea hadiagoa, erdi puntoko arku baten formakoa kanpora isurita zegoena.
            Elizaren iparraldeko zatia XII. mendekoa da, mende honetan portada berritu egin zen, mende honetakoa bakarrik ikusi al da eraikinaren barrualdetik, kanpoaldean XIV mendean berregin zutelako. Fase honetako txankua kalitate handikoa da, perfektuki eskuadaratutako silarekin eta lerrozko sokaz erregularraz antolatuta zeuden. Bere zizelkadura puntero batez eginda dago, diseinu diagonal erregularrekin.
            XIII-XIV mendeen hartean  San Roman elizan berrikuntza asko egin ziren, hauetako batzuk aldatu dute eliz honen garrantzia. Honetan erabili egin zuten gradina teknika, mende hauetan berria zena.
XVI-XVII mendean dorrea agin zen, lau angeluko formarekin, mende honetara harte ez zegoelako, ipar-mendebaldeko izkina bat urratzen. 1701. urtean sakristia eta arkupea eraiki zuten, biak elizaren hegoaldean.
XIX. mendean arku beheratutako kanoi-ganga egin zen, nabe osoa estaltzen zuena.
Eraikuntzaren sorrera eta historia
Avito abatea eraiki zuen, monasterio bat bezala. Monasterioa erromanikoa egin zuen, denbora horretan eliz eta monasterio guzti-guztiak estilo erromanikoan egiten zutelako, moda bat zen. Avito leku honetan ezarri zen musulmanen kultura eta erlijiotik hiez egiteko eta denbora honetan Gaubean jende gutxi bizitzen zelako, han bizi zirenak haran hontako koabazuloetan bizi ziren.
Avito oso prestatuta zegoen monasterioa egiteko bera etorri zen 24 idiekin, 100 behiekin, 80 behorekin, 20 zaldiekin, 500 erdiekin eta 24 liburu sakratuekin, oso ikaragaria zen bere garaiarentzat hain animali ugari izatea, lehen esan dudan bezala Abito oso persona diruduna zen eta monasterioa egiteko hauetako gauzak behar zuen; animaliak lurra landatzeko eta jateko zerbait izateko, eta aldiz, liburuak, manuskritoak kopiatzeko, hauek saltzeko eta horrela dirua irabazteko.
 Tobillas elizan aurkitutako hilarria. Vigilani   presbiteroari zuzenduta dago. Hilobian aipatzen ditu San Roman eta San Cipriano sanuak. X. mendetako da.
Monasterioa leku zabal batean egin zen, Arabako mendebaldeko eta Burgoseko ipar-mendebaldea den bezala. Leku honetan bizi izan zuten birpopulazioa, eta ez bakarrik monasterio hau eta beste batzuengatik, kristau muin bat ezarri zelako.
Bestalde, Tobillasen eta hurbildo herrietan askok esaten dute han jaio zela gaztelania. Egia da esaten dutela San Millan de la Cogollan daudela manuskritoak gaztelaniaz bina egin dira azterketa batzuk esaten dutela Gaubean gaztelania jaio egin zela.
Elizaren kokapena esaten du gotzain-egoitza izan zela. Behegaina altxatzean zenbait kanalizazio egiteko, zenbait hilobi aurkitu dute.
Tobillasetik gertu zegoen Valpuestaren monasterioa Juan obispoa egin zuena, 804. urtean, orain ez dago eliz hori, zuntzitu egin zen. Leku hau oso inportantea da emen gaztelania jaio zela esaten dutelako eta manuskrito oso zaharrak ikusi dutelako.
Arkitektura 
Elizaren atea, erdi puntuko arku baten formakoa, soil-soila da
            Tobillaseko eliza, oso eliz apala eta xumea da, bere arkitekturan ezaugarri bisigodoak nabarmentzen dira. Erdi Aroko traza garbia du; nabe angeluzuzen bakar batek osatzen du, eta bi atal eta buruale lauko presbiterioa ditu. Dorrea du erainkin bakar. Hasiera batean, tenpluaren egoerak denboran zehar egindako gainjartze sorta bat erakusten zituen, narriadura seinale askorekin batera kanpoan eta barruan.
Tenpluaren planta argazkian ikusi al duzuen bezala ez dauka eliz erromaniko normal baten forma berea, kanpaidorrea (izkina batean dagoena) geroago egin zelako. Eta horregatik dauka hain forma bitxia
            Petxinen gainean egindako kupula batek estaltzen zuen presbiterioa eta karpain arkuen gaineko ganga batek nabe soilaren gainontzekoa. Hondarren artean, bi zilindriko zeuden; Jacar kapitelean, erdi puntuko arku baten astarnak zeuden. Nabearen barrualdean nitxoak zeuden. Eta, pistolako aldean, portada erromanikoa zegoen. Tenpluaren barrualdea zuriz margotuta zegoen, parpain arkuak izan ezik beltzez pintatutak zeudenak.
            Monasterioaren hego-mendebaldeko angeluan, nabea sakristian eta atarian zahar luzatzen zuen isurkiaren efektu ingurutzailearekin, dorreak, oinplanoa tenpluaren aldartzekiko apur bat alboratuta duelarik, adierazten zuen kanpaina jotzeko betebeharra, eraikinaren gainontzekoa alde batera utzita. Aldiz, iparraldeko fatxadan ikus zitezkeen balio handieneko hondar erromanikoak. Horma errimanikoaren jatorrizko fabrika iku zitekeen, inposta landua eta harburu landu figuradunak, harburu landuak ia  guztiak animali baten formakoak dira; txerrienak, saldienak idienak… monasterioan zeuden animalienekoa, harburu bat izan ezik, gizon baten itxura daukana, doi-doi San Roman santuaren itxurakoa, oso arraroa da eliz baten harburuak gizon batekoak izatea baina eliz honetan horrela da. 


Berrikuntza
            Presbiterioko ganga, estalkiaren gehiegizko pisuaren eraginez guztiz eraitsi zen. Bigarren ataleko ganga, pitzatuta zegoen eta berehala eroriko zela ikusten zen. Presbiterioko hormetan gangaren hondamenaren ikus zitezkeen, eskantzua goitik behera arrakalatuta baitzeukan. Ere, erori zen eraikinaren inguruan hezetasun eta landaredia ugari zegoelako.
            Hori dela eta, tenplu barruko hondarrak kendu eta nabeko ganga eraitsi zen, parpain arkua atalen zurkaiztu eraginez.
            Orduan tenplu barruko hondarrak kendu eta nabeko ganga eraitsi zen, parpain arkua atalen artean zurkaiztu aurretik. Hormak konpondu zuten, estalkia birjarri eta jarduera batzuk egitea aurreikusi zen.
            Presbiterioa, hondatutako gangaren eraginez estalita, erromatarren aurreko ezaugarriak zituela, harrizko gangen abiaburuetan zeuden aztarnak. Ataria eraitsi zituzten orduan, portada osoa berreskuratzeko, eta harburu gehiago eta kapitel erromanikoen astarnak agertu ziren.
            Berrikuntzan, kapera txikietako eta kontrahormetako estalkiek hormei itsatsitako isurki aranak izan behar zuela pentsatu zen eta kobreko xaflaz itxi zituen. Estalkiko abiaburuan galdutako mailak ere berreskuratzeko beharra zegoen. Teilatua ere konpondu zen.
            Eraikinaren erabilera Arabako Foru Aldundira laga zaio, kultura eta didaktika birgaitzen jarraitzeko ardura hartu du. 
Argazkiak
                           


    Eliza nolakoa den bere barnealdetik ikusi al dugu

Aurrealdeko partea

 Lehio erromanikoa
Hau goitegia da, hemen alimentuak gordetzen ziren, gero elurra botatzen zen alimentuak ondo gordetzeko eta zerbait jateko izateko. Elizaren barruan beste goitegi bat dago

Elizan pinturak X. mendekoa



Elizaren pontea, preromanikoa da.
 
Harburuak






Bibliografia eta iturriak
Webgunek
Liburuak
-       Arabako nekazal arkitekturaren inbendarioa VI. Arabako goi- ibarrak
-       Alava iglesias restauradas
-       Araba eliz berrituak
Iritzi pertsonala 
            Niri lan hau egitea asko gustatu zait nire historia interesgarria iruitzen zaidalako eta lan honen bidez nire herriaren gauzak ikasi ditut.
            Tobillas herri polita eta bitxia iruditzen zait, eliza-monasterioaren gatik, kobazuluengatik… herri txiki-txikia da eta han gauza asko ikusteko duade.
            Lehen esan dudan besala nire herriaren alboan dago eta horregatik aukeratu dut eliz hau.
            Horregatik asko gustatu zait lan hau egitea. 

No hay comentarios:

Publicar un comentario